Rezerwat Mielno utworzony został w 1957 r. w celu ochrony ptactwa wodnego i błotnego oraz stanowiska brzozy niskiej, będącej reliktem zlodowaceń. Obejmuje powierzchnię 94 hektarów, z czego około 70 procent stanowią gleby bagienne lub wody otwarte, które od zachodu i południa sąsiadują z zalesionymi wzgórzami. Obszar rezerwatu wyróżnia się występowaniem zbiorowisk łąkowych o charakterze półnaturalnym, intensywną sukcesją roślinną i wynikająca z niej zmiennością zbiorowisk roślinnych, naturalnym charakterem torfowiska niskiego, trwaniem stanowisk wielu roślin chronionych W rezerwacie występują 24 gatunki drzew i 19 gatunków krzewów.